Η Συμβουλευτική επικεντρώνεται σε συγκεκριμένα θέματα που απασχολούν τον ενδιαφερόμενο στην καθημερινή του ζωή και στους εναλλακτικούς τρόπους με τους οποίους μπορεί να τα διαχειριστεί αποτελεσματικά, πάντα σε συνάρτηση με τις συνθήκες που υπάρχουν και την ιδιοσυγκρασία του. Αν θέλουμε να συγκρίνουμε τη Συμβουλευτική με τη Ψυχοθεραπεία ως προσεγγίσεις, θα πούμε ότι η συμβουλευτική είναι πιο συνοπτική από την ψυχοθεραπεία και εστιάζει περισσότερο στη συμπεριφορά του ατόμου και σε συγκεκριμένες καταστάσεις, παρά στον εσωτερικό του κόσμο.
Τόσο η Ψυχοθεραπεία όσο και η Συμβουλευτική, απευθύνονται σε ανθρώπους που αναζητούν μια καλύτερη και ουσιαστικότερη ποιότητα ζωής, μια πιο αγαπητική σχέση με τον εαυτό τους και με τους άλλους ανθρώπους. Βασικά εργαλεία για την επίτευξη των στόχων αυτών είναι η θεραπευτική σχέση και το κλίμα εμπιστοσύνης. Οι ατομικές συνεδρίες είναι διάρκειας μίας ώρας για μια σειρά από θέματα όπως η προσωπική ανάπτυξη, οι αγχώδης διαταραχές, οι εξαρτήσεις, οι φοβίες, το πένθος, οι διαταραχές προσωπικότητας κ.α.
Η Ομαδική Θεραπεία είναι ένας χώρος αυτοανακάλυψης, έκφρασης , μοιράσματος σκέψεων, συναισθημάτων κι εμπειριών, μέσα σ’ ένα προστατευμένο ομαδικό πλαίσιο. Μέσα στην ομάδα το άτομο έχει την δυνατότητα να κατανοήσει τους ρόλους που έχει στην καθημερινότητα του τόσο σε σχέση με τον εαυτό του όσο και σε σχέση με τους άλλους αλλά και στον τρόπο που βλέπει ως σύνολο την ομάδα
Σ’ ένα κλίμα εμπιστοσύνης, ασφάλειας και οικειότητας το άτομο μπορεί άμεσα να συνειδητοποιήσει τις όψεις του εαυτού του και να επιλέξει ποιες θέλει να βελτιώσει, ν’ αλλάξει ή να ενδυναμώσει. Η ομαδική θεραπεία επιτρέπει στο άτομο να βιώσει μια ποικιλία εμπειριών μέσα από τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας και ν’ ανακαλύψει μέσω των άλλων δικές του δυσκολίες ή πεποιθήσεις. Η σημερινή εποχή επιβάλλει σε όλους μας ταχύτατους ρυθμούς ζωής, έντονο άγχος, απομόνωση, μοναξιά.
Παράλληλα οι ευθύνες είναι πάρα πολλές με αποτέλεσμα να παραμερίζουμε τις προσωπικές μας ανάγκες. Οι ευκαιρίες να επικοινωνήσουμε ουσιαστικά με άλλους ανθρώπους λιγοστεύουν, η ανταλλαγή των εμπειριών μας και η αμερόληπτη υποστήριξη, χωρίς να διακινδυνεύσουμε κάποια προσωπική μας σχέση είναι σχεδόν αδύνατη. Η ομάδα είναι ο κατάλληλος χώρος γι’ αυτό το σκοπό.
Η σχέση του ζευγαριού στο ξεκίνημά της προσφέρει στους συντρόφους συναισθήματα αγάπης και ασφάλειας και την αίσθηση πως βρίσκονται σε μια σχέση που οι ανάγκες τους γίνονται κατανοητές και η επικοινωνία στο ζευγάρι είναι αβίαστη. Ωστόσο, αν η κοινή ζωή φτάσει να απέχει σημαντικά από τις προσδοκίες που είχε αρχικά το ζευγάρι, ο κάθε σύντροφος μπορεί να απομονωθεί στη δική του οπτική για τη σχέση και η επικοινωνία του ζευγαριού να μετατραπεί σε παράλληλους μονολόγους.
Μια από τις πιο σημαντικές σχέσεις μπορεί να καταλήξει να είναι ιδιαίτερα επώδυνη. Η θεραπεία ζεύγους είναι η συνειδητή προσπάθεια δύο συντρόφων να ζητήσουν τη βοήθεια ενός θεραπευτή για να κατανοήσουν τον τρόπο που αλληλεπιδρούν, καθώς οι δύο ξεχωριστοί κόσμοι τους συναντιούνται . Στα πλαίσιά της, τους προσφέρεται η ευκαιρία να διερευνήσουν τις δυναμικές της σχέσης τους, όπως αυτή εξελίσσεται στο χρόνο, και να αποκτήσουν πλησιέστερη οπτική στον τρόπο που βιώνουν την κοινή τους πραγματικότητα.
Οι συντροφικές σχέσεις εμφανίζουν κάποιες φορές προβλήματα που δυσκολεύουν την επικοινωνία του ζευγαριού και κατ’ επέκταση δημιουργούνται παρερμηνείες, συγκρούσεις και απόσταση. Η αξία της θεραπείας ζευγαριού είναι μεγάλη γιατί συντελεί στη διαμόρφωση ουσιαστικής και ειλικρινούς σχέσης των συντρόφων, που αποτελεί απαραίτητη συνθήκη για τη διατήρηση του κλίματος αρμονικής συνύπαρξης, ιδιαίτερα στην περίπτωση που υπάρχουν παιδιά στην οικογένεια.
Στόχος της Συμβουλευτικής Γονέων είναι να ενισχυθεί ο ρόλος του γονέα ώστε να είναι υποστηρικτικός προς το παιδί και τον έφηβο, βοηθώντας το να αναπτυχθεί συναισθηματικά και να γίνει μια αυτόνομη και ολοκληρωμένη προσωπικότητα.
Η εφηβεία είναι η περίοδος της μετάβασης από την παιδική στην προεφηβική και στην συνέχεια στην ώριμη ηλικία. Αφορά δηλαδή το σύνολο των ψυχικών λειτουργιών που συντελούνται επί τη εφηβεία για να μπορέσει το άτομο να ενσωματώσει ψυχικά τις μεγάλες αλλαγές που προκύπτουν από αυτήν. Είναι μια αναπτυξιακή φάση ιδιαίτερη απαιτητική για το νεαρό άτομο, που έρχεται μπροστά σε μια σειρά πολύ σημαντικών αλλαγών: σωματικές, νοητικές, συναισθηματικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές. Σε αυτό το μεταβατικό στάδιο ο νέος άνθρωπος πρέπει να μάθει πώς θα γίνει ενήλικος, να αντιμετωπίσει τις αναπτυξιακές απαιτήσεις της εφηβείας και τις εσωτερικές πιέσεις που αυτή προκαλεί και να αποκτήσει τη δική του ταυτότητα.
Είναι η περίοδος που το άτομο ανησυχεί για τις σχολικές του επιδόσεις, χρειάζεται να αποφασίσει τον επαγγελματικό του προσανατολισμό και να μεταβεί σε μια ώριμη φάση. Παράλληλα νιώθει φόβο ότι δεν θα τα καταφέρει και υποτιμά τις ικανότητες του. Επίσης δεν είναι λίγες οι φορές που ο έφηβος αμφιβάλει για την ίδια του την ταυτότητα και αδυνατεί να εμπιστευτεί κάποιον ενήλικο γιατί θεωρεί ότι δεν θα τον κατανοήσει.
Σε όλη αυτή την πορεία έχει ανάγκη από στήριξη, δεδομένου ότι διανύει μια περίοδο όπου, εκτός όλων των άλλων, ο ελεύθερος χρόνος είναι λιγοστός. Σημαντικός είναι ο ρόλος που διαδραματίζουν για αυτό το στάδιο η άμεση και ευρύτερη οικογένεια, οι φίλοι και η ομάδα των συνομηλίκων, το σχολείο, και οι λοιποί κοινωνικοί φορείς με τους οποίους έρχονται οι έφηβοι σε επαφή. Με την υποστήριξή τους, θα αποκτήσουν τις ατομικές και κοινωνικές δεξιότητες που είναι απαραίτητες για την ωρίμανση, την είσοδό τους στην ενήλικη ζωή και τις απαιτήσεις της σύγχρονης πραγματικότητας.
* Η Συμβουλευτική Εφήβων αφορά την ενίσχυση και την ενδυνάμωση εφήβων ηλικίας 12 έως 18 ετών.