Στην Ζωή μην αντιδράς…ανταποκρίσου-Αρθρογραφεί η Μαρία Βέη

Το σώμα μας είναι μια εκπληκτική μηχανή που πραγματοποιεί εκατομμύρια διεργασίες  ταυτόχρονα, χωρίς εμείς να σκεφτόμαστε ή να δίνουμε εντολή για να συμβούν.
Η κόρη των ματιών μας διαστέλλεται και συστέλλεται ανάλογα με την ένταση του φωτός στο περιβάλλον, η καρδιά μας χτυπάει με έναν ρυθμό που προσαρμόζεται στις ανάγκες των οργάνων για αίμα, ενώ εκατομμύρια χημικές αντιδράσεις λαμβάνουν χώρα, χωρίς εμείς να έχουμε κάποια ενεργή συμμετοχή σε αυτές.

Κι ενώ φαίνεται ότι το σώμα μας λειτουργεί χωρίς εμείς να αξιολογήσουμε αν και πόσο χρειάζεται να χτυπήσει η καρδιά μας, ποιες ορμόνες να εκκριθούν ή πιο όργανο είναι πιο σημαντικό από το άλλο ,δεν συμβαίνει καθόλου το ίδιο με τα συναισθήματα και τις συμπεριφορές μας!

Αν θα χαμογελάσω εξαρτάται από το περιβάλλον μου, αν θα αγχωθώ επίσης, αν θα έχω μια καλή ημέρα ή όχι από το ποιους θα συναντήσω και τι θα συζητήσω μαζί τους! Δηλαδή όλες μου οι πράξεις κατέληξαν να είναι μία αντίδραση σε ένα εξωτερικό ερέθισμα.

Κι εδώ προκύπτει ένα εύλογο ερώτημα, αν όλες μου οι συμπεριφορές είναι προϊόν αντίδρασης, κατά πόσο η ζωή που ζω, έχει το στοιχείο της επιλογής; Δηλαδή ζω την ζωή που επιλέγω ή αυτή που ανταποκρίνεται κατάλληλα κάθε φορά στο αντίστοιχο περιβάλλον;

Όταν μιλάω για αντίδραση πρόκειται για μία σχεδόν αυτόματη συμπεριφορά που καθοδηγείται από τις αρχικές συναισθηματικές μου αντιδράσεις! Το αποτέλεσμα της είναι να ενισχύονται τα αρνητικά συναισθήματα και να οδηγούμαι στην επικράτηση αρνητικών σκέψεων!

Έτσι όμως εύκολα κάποιος αντιλαμβάνεται ότι αν συνεχίσω να αντιδρώ τότε χάνω τον πολύτιμο χρόνο της δράσης, δηλαδή της συνειδητής επιλογής του ποιος/α θέλω να είμαι και με ποιόν τρόπο θέλω να συμπεριφέρομαι! Άρα αποποιούμαι την ευθύνη της ίδιας μου της ζωής και νιώθω αδύναμος/η να δημιουργήσω τις συνθήκες που βαθιά μέσα μου επιθυμώ.

Αν νιώθεις κι εσύ έρμαιο των συνθηκών ή των ανθρώπων του περιβάλλοντος σου,  ίσως ήρθε η ώρα να επιλέξεις την ανταπόκριση και όχι πια την αντίδραση!

Ανταπόκριση ορίζεται η ελεγχόμενη συμπεριφορά που προκύπτει όταν τα αρνητικά συναισθήματα δεν είναι πλέον στο προσκήνιο. Είναι αυτή που θα σου προσφέρει διέξοδο και μία βαθιά αίσθηση ικανοποίησης και εσωτερικής ηρεμίας.

Η λύση για να επιλέγουμε την ανταπόκριση έναντι της αντίδρασης είναι να μπορούμε να απ εμπλακούμε γρήγορα από τα πιεστικά αρνητικά συναισθήματα.

Πρόκειται για μία μάχη που δεν έχει σχέση με την λογική αλλά πολύ περισσότερο με τις πεποιθήσεις και τις αποφάσεις μας, που τις περισσότερες φορές είναι περιοριστικές αφού φέρνουν στο προσκήνιο το σωστό και το λάθος, βάζοντας έτσι όρια όχι μόνο στις σκέψεις αλλά καις τις πράξεις μας!Το αποτέλεσμα να μας συγκρατούν και να μας περιορίζουν, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που να μην είναι λίγες οι φορές που μας καθηλώνουν και μας αλυσοδένουν.

Λέξεις όπως : Θέλω, πρέπει, μπορώ, φοβάμαι, αρνούμαι, αγωνίζομαι, αλλάζω, προσαρμόζομαι, αντιδρώ, αποτυγχάνω, απογοητεύομαι, δηλώνουν όλες εκείνες τις φορές που καλούμαστε να πάρουμε αποφάσεις και να πορευτούμε με αυτές.Δυστυχώς δεν είναι λίγες οι φορές που κάνουμε εκπτώσεις όταν αποφασίζουμε γιατί πιστεύουμε ότι μόνο έτσι θα εξελιχτούμε , αν και στην πραγματικότητα αυτός είναι ο τρόπος για να αποφύγουμε τις θυσίες που απαιτούν οι στόχοι μας! Συγκεκριμένα οι συναισθηματικές θυσίες μας κάνουν να νιώθουμε προδότες του εαυτού μας ακόμη κι αν δεν ισχύει κάτι τέτοιο.

Αυτό λοιπόν που χρειάζεται είναι να επιστρατεύσουμε το θάρρος και την τόλμη, που όλοι έχουμε και να πάμε κόντρα στον «ίδιο μας τον εαυτό» προκειμένου να εξελιχτούμε και να ζήσουμε τους στόχους μας στην πράξη κι όχι δανεικές ζωές στηριγμένες στο σωστό και το λάθος που άλλοι ορίζουν!

«Μην αντιδράς, ανταποκρίσου στα θέλω και τους στόχους σου για να ζήσεις όχι την τέλεια αλλά την δική σου ζωή